Il dolce far niente

Het lijkt haast onmogelijk om maar even niets te doen. Onze telefoons vullen dat “niets” wel op met scrollen, appen en lezen.

Dus écht niets doen. Gewoon uit het raam kijken, dagdromen en lekker lummelen, dát is echt een prestatie.

Uit onderzoek blijkt dat wanneer je met niets specifieks bezig bent je brein uit de focus-stand gaat. Uitzoomen en tot rust komen, de aandacht verleggen naar even niets.

Dit blijkt best pittig te zijn in tijden waarin we constant prikkels om ons heen hebben.

Bij een experiment waarbij deelnemers een kwartier in een kamer moesten zitten hadden ze als enige optie van “vermaak” zichzelf kleine elektrische schokken toe te brengen ️

Die knop werd aardig wat keren gebruikt, wat erop duidt dat we toch liever íets voelen dan helemaal niets.

Verveling of alleen gelaten met onze gedachten, het is even oefenen maar het kan even dat oplaad moment zijn wat je nodig hebt.

Wanneer heb jij voor het laatst even helemaal niets gedaan?